Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Το μείον μου; η αδυναμία που σου'χω.....


Πάντα μου έλεγες πως  έχεις πολλές αδυναμίες...
 οι γυναίκες η μεγαλύτερη σου...
ποτέ δεν κατάλαβες ,πόσο πονούσα...
ότι  και αν έλεγα, ότι και αν έκανα...
παρακαλούσες να μείνω, όταν έφευγα 
μ'αγαπάς έλεγες θυμάσαι;
υποσχέσεις μου έδινες να σταματήσεις
αυτό το παιχνιδάκι που εσύ έλεγες πως κάνεις
"θ'αλλάξω θα δεις" έλεγες 
μόνο μαζί σου ,θα είμαι
 κοντά σου όπως τότε 
στις πρώτες μας φορές....
καμιά δεν υπάρχει
μόνο εσύ...
και εγώ γυρνούσα
γιατί σε πίστευα
μα εσύ πάντα δεδομένη
με θεωρούσες
και πάλι από την αρχή 
ξαναρχινούσες
βλέπεις είχα και εγώ μια μοναδική 
αδυναμία....εσένα....
η μόνη αδυναμία μου εσύ....
το μόνο μείον μου....
εγώ σε αγαπούσα
εσύ όχι...
και τώρα που φεύγω
που με το ίδιο νόμισμα 
εγώ σε πληρώνω
πονάς; γιατί;
εγωισμός; αγάπη; 
τι νιώθεις  πες μου τι;
μια φορά την αλήθεια σου ν'ακούσω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου