Και ναι λοιπόν! Σε λίγες μέρες τελειώνει ο χρόνος...ένας χρόνος που έδωσε χαρές και πίκρες!η μεγαλύτερη η δική σου...πίκρα εννοώ...η δική μας ιστορία τελείωσε στις αρχές του μήνα...όταν σ'έπιασα να ερωτοτροπείς και να πουλάς αγάπες και λουλούδια σε καμιά δεκαριά...ξανά...για πολλοστή φορά...άσχετα αν εσύ αρνήθηκες τα πάντα...μα τα γεγονότα...τα μηνύματα τόσο στο κινητό σου όσο και στο φβ σε πρόδωσαν και δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία...
Πάντα άπιστος...ανώριμος...ψεύτης...υποκριτής...μα πάνω απ'όλα παρτάκιας...τα ήθελες όλα...τον σκύλο χορτάτο μα και την πίτα ολόκληρη...εμένα για την βολή σου...για να έχεις δυο χέρια να σε φροντίζουν όταν επισκεπτόσουν τον τόπο σου τον πατρικό...δυο χέρια να σε αγκαλιάζουν...ένα κορμί να σου κρατά ζεστό το κρεβάτι...μια γυναίκα που σε βοηθούσε σε όλες σου τις δουλειές...και εσύ δεν εκτίμησες τίποτα...
Μα έλα όμως που ο θεός αγαπά τον κλέφτη , μα και τον νοικοκύρη; έτσι με έφερες να μείνω στον τόπο σου γιατί έλεγες πως θα ήταν ευκολότερα να βλεπόμαστε...και με έθαψες ζωντανή στην ερημιά και την απομόνωση...να είσαι σίγουρος για μένα...πως δεν θα με πάρει κανείς από σένα...
βλέπεις δεν είναι εύκολο να χάσει κανείς την κότα με τα χρυσά αυγά...και εσύ να είσαι ελεύθερος να ερωτοτροπείς χωρίς φειδώ....
Ευτυχώς για μένα που σε ανακάλυψα πάλι...και έδωσα το οριστικό τέλος...μα να ξέρεις πως σαν εμένα δεν θα βρεις...όλες όσες έρθουν μαζί σου θα είναι ερωμένες πολυτελείας...καμία δεν θα κάνει ότι εγώ...και καμιά δεν θα σε αγαπήσει όπως εγώ...όλες στο τέλος θα σε εγκαταλείπουν μόλις θα ανακαλύπτουν τον άστατο, ανώριμο και ανήθικο χαρακτήρα σου!
Ή θα τις εγκαταλείπεις εσύ γιατί θα τις συγκρίνεις με μένα...αλλά εγώ θα είμαι αλλού...στην αγκαλιά του Δημήτρη...τον θυμάσαι τον Δημήτρη; πάντα με αγαπούσε...πάντα με σεβόταν...ποτέ δεν με μείωσε σαν γυναίκα...σαν οντότητα...ποτέ δεν με απάτησε όσο είμαστε μαζί...λάθος μου που τον χώρισα πριν μια πενταετία, επειδή θεώρησα υπερβολική την απαίτηση του για συμβίωση....
Προχτές με πήρε πάλι τηλέφωνο...ήθελε να δει πως είμαι...του τα είπα όλα για μας...δεν θα σου πω τους χαρακτηρισμούς που σου απέδωσε...θα με κόψει η λογοκρισία...θα σου πω μόνο πως ζήτησε να βρεθούμε πάλι και να τα βρούμε γιατί δεν έπαψε ποτέ να με αγαπάει...έτσι λοιπόν αύριο εγκαταλείπω τον τόπο σου και επιστρέφω στον δικό μου...στο σπίτι μου...στον Δημήτρη μου που κατάλαβα πια πως ήταν πολύ πιο ΚΥΡΙΟΣ από σένα και ΑΝΤΡΑΣ με αισθήματα ...
Η δική μας ιστορία τελείωσε ...μην μου τηλεφωνείς...όχι από συνήθεια, όπως έκανες τον τελευταίο χρόνο...κακή συνήθεια...πρέπει να την κόψεις...ούτε επειδή με φοβάσαι...ξέρεις εσύ γιατί....το τηλέφωνο έκλεισε οριστικά και δεν ανοίγει ποτέ ξανά...θα αρχίσω νέα ζωή...νέα ιστορία...νέα όνειρα θα μου κρατάνε συντροφιά...και αυτή την φορά στην αγκαλιά του Δημήτρη...τα πιο ωραία όνειρα εκεί θα δω...
και τα πιο αληθινά...νέα χρονιά...νέα ζωή για μένα...αρχίζοντας από αύριο που αποχαιρετώ τον τόπο και το σπίτι σου...για πάντα..
Η πόλη μου, το σπίτι μου και ο Δημήτρης με περιμένουν για μια νέα ολόφρεσκη και αληθινή ζωή...όχι σαν την δική σου την ψεύτικη...είδες; άρχισα να σε συγκρίνω εγώ τώρα...όπως κάποτε θα κάνεις εσύ για μένα...μόνο που εγώ σε συγκρίνω και σου βρίσκω αρνητικά στοιχεία...εσύ μόνο θετικά θα μου βρίσκεις όταν θα με συγκρίνεις με άλλες......και αυτή ήταν και θα είναι πάντα η διαφορά μας...
Τα παιδιά χτυπούν και ψέλνουν τα κάλαντα...Χριστούγεννα εν όψει...το πνεύμα των Χριστουγέννων (ποτέ δεν το είχα πιστέψει-ούτε όταν ήμουν παιδί-)ήρθε και μου άλλαξε την ζωή...μου άνοιξε τα μάτια και είδα καθαρά...
Εύχομαι πάντα αυτό το πνεύμα να κυκλοφορεί ανάμεσα μας...να βοηθά όσους το έχουν ανάγκη...και εγώ το είχα...και μου έστειλε δυο θαύματα με λίγες μόνο μέρες διαφορά...αυτό ήταν το πρώτο...το δεύτερο; α!!!αυτό σε άλλο επεισόδιο...προσεχώς....
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!ΟΜΟΡΦΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ (ΕΧΟΥΜΕ)ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ, ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΓΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΑΠΟΥΝ ΚΑΙ ΑΓΑΠΆΜΕ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!!!
