Πόσες φορές ακόμα!!!

Πόσες φορές ακόμα, θα προσποιηθώ

που να'ξερες μονάχα, πόσο προσπαθώ...

Μα σαν σπάσει το σχοινί,σου τ'ομολογώ

δεν θα ' μαι πια εκεί, ν'απολογηθώ....

Την τύχη μην προκαλείς, σε παρακαλώ
αποφάσισε τι θες, δες, σε προκαλώ...
μείνε κοντά ή φύγε,άλλο δεν μπορώ
στην αμφιβολία μου, άλλο δεν θα ζω....Γ.Κ..

Να μ' αγαπάς, να με φιλάς!!!!!

Έψαχνα αγάπη μου, σε λάθος σταθμούς αγάπη
και τον δικό σου έρωτα,τον πέρασα γι'απάτη.
Αμφιβολίες γέμιζα, δεν πίστευα στα λόγια
έλεγες πως η επιμονή, γυρίζει τα ρολόγια...

Σ' όσους σταθμούς κατέβηκα,πιστεύοντας στο τέρμα

γελάστηκα, προδόθηκα,δεν είδα άσπρη μέρα.

Μια στάση έκανα εδώ, σαν έκανες πάλι  νεύμα

αμφέβαλλα, προσπάθησες, και  κέρδισες εμένα...

Τον χρόνο πίσω γύρισες, μ' αγαπάς μου λες ακόμα

να σβήσουμε το παρελθόν,ρίχνοντας του πάνω  χώμα.

Να ξεκινήσουμε μαζί,  νέο της ζωής ταξίδι

να φτάσουμε τον ουρανό, είμαστε στ' άστρα ήδη...

Κράτα το χέρι μου σφιχτά και δώσε μου κουράγιο

να περπατώ στο πλάι σου,σε ήσυχο μουράγιο.

Να μ' αγαπάς ,να με φιλάς, η μοίρα μας πια ν' αλλάξει

κι'ότι μας πίκρανε πολύ, μακριά μας να πετάξει...Γ..Κ....

Αλλού εσύ κ'αλλού εγώ!!!

Έχει απόψε συννεφιά,χιονίζει και κάνει κρύο
παγωνιά σκέπασε τη γη, και μας που γίναμε  δύο...
σου στεγνώνει ο αέρας, τα δάκρυα απ' τα μάτια
μου μουδιάζει την καρδιά,που γίνε χίλια κομμάτια..

Αλλού εσύ κ' αλλού εγώ,κοιτάμε ίδιο ουρανό

στ' αστέρια κάνουμε ευχή,γράφουμε πάνω σε πανό..

σ' αγαπώ να το θυμάσαι,όπου πας και όπου να'σαι

σε λατρεύω μην το ξεχνάς, δική μου λες μόνο θα'σαι...

Κι αν οι δρόμοι μας χωρίσαν, θα είμαστε πάλι μαζί

η αγάπη μας ενώνει, μέχρι την άλλη μας ζωή...

θα' ρθει πάλι καλοκαίρι, να ζεστάνει τις καρδιές μας

θα ξαναλάμψει ο ήλιος, να γλυκάνει τις ματιές μας...

Αλλού εσύ κ' αλλού εγώ, βλέπουμε όνειρα ίδια

να κρατιόμαστε αγκαλιά, φιλιά, χάδια και  παιχνίδια...

να ψιθυρίζω σ' αγαπώ, μωρό μου τι ευτυχία!!

σε λατρεύω να μου απαντάς, δες, άξιζε η θυσία...Γ...Κ...

Γερνάω!!!!

     Καταλαβαίνει κανείς πως γερνάει, από τις πρώτες άσπρες τρίχες, που θα εμφανιστούν στο κεφάλι του..
όταν οι πρώτες ρυτίδες αυλακώσουν το πρόσωπο του..όταν οι δυνάμεις του αρχίσουν να τον εγκαταλείπουν..
οι αντοχές να κάμπτονται από το βάρος των χρόνων..όταν κάθε χρόνο η ημέρα της γέννησης του, του θυμίζει την ηλικία του..
α χτυπά με τον ρυθμό της νεότητας...όταν...όταν..όταν..πολλά ακόμη όταν..

ακόμη και όταν τα κεράκια της τούρτα του στοιχίζουν περισσότερο από την ίδια την τούρτα..
δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ κάθε τέτοια μέρα είμαι μέσα στην μελαγχολία...όχι επειδή γερνάω...όχι επειδή άρχισαν τα μαλλιά μου να ασπρίζουν..
όχι για τις ρυτίδες οι οποίες αφήνουν τα σημάδια τους..εκεί λες πως εντάξει..δεν θα είμαι για πάντα νέα..
άλλωστε αυτά είναι και σημάδια σοφίας..λες έζησα..έπαθα..έμαθα..βίωσα την ζωή...την αγάπη..το μίσος ενίοτε..
την αχαριστία..γενικότερα διδάκτικες από την ζωή που έζησες και από τα λάθη σου..
μελαγχολώ επειδή έχω ακόμα κάποιες υποχρεώσεις..απέναντι στα παιδιά μου...μα περισσότερο απέναντι σε μένα..
αρχίζει ο φόβος, του μην μου συμβεί οτιδήποτε πριν ολοκληρώσω αυτό που πρέπει..
και ο καθένας μας ξέρει ποιο είναι αυτό το πρέπει...αρχίζω  να σκέφτομαι  την αρρώστια..την οποιαδήποτε αρρώστια που
μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου χτυπήσει την πόρτα και εγώ  δεν θα είμαι έτοιμη  να την δεχτώ..
σκέφτομαι  μην πέσω  και δεν μπορέσω να ξανασηκωθώ...αναπολώ  την ζωή μου από την αρχή και φέρνω στο νου
στιγμές από την ζωή μου..λάθη..πάθη..μαθήματα..καλές στιγμές..χαρούμενες..άλλες πάλι που είχαν πόνο..πολύ πόνο..περνάνε σαν αστραπή από το μυαλό, σαν σκηνές από ταινία σε slow motion...και σκέφτομαι, αναλογίζομαι, κάνω αυτοκριτική..όλα αυτά με μελαγχολούν...
όχι για τα λάθη μου...όχι γι'αυτά..όλοι λάθη κάνουμε..ουδείς αλάνθαστος άλλωστε..απλά μελαγχολώ για μια ζωή που ίσως ήθελα αλλιώς να ζήσω και την έζησα αλλιώς λόγω συγκυριών ...λόγω εξωτερικών παραγόντων..λόγω αποφάσεων που πήραν κάποτε άλλοι για μένα...και σκέφτομαι πως θα ήταν αν είχαν παρθεί διαφορετικές αποφάσεις κάποτε..όχι πως μετανιώνω..άλλωστε έχω τρία υπέροχα παιδιά και έναν εγγονό σκέτη τρέλα..και μόνο αυτά με κάνουν να παλεύω ακόμα και να μην παραιτούμαι από την ζωή..όμως έρχονται οι στιγμές όπως σήμερα που μου θυμίζουν πως απλά γερνάω..τέλος πάντων..δεν θα μελαγχολήσω και εσάς με δικές μου σκέψεις..ας με χαίρομαι λοιπόν..και ας γερνάω...δεν βαριέσαι..Γ....Κ.....