Άγριες νύχτες!!!!!!!!

Περνούν οι μέρες σαν βροχή, οι νύχτες σαν τους αιώνες

μοιάζει η δόλια μου ψυχή,με περαστικούς θαμώνες.....

στριμώχνεται στα σκοτεινά, κρατώντας ένα ποτήρι

ψάχνοντας την παρηγοριά, κάποιο ζητώντας χατήρι....

μες στα σκοτάδια περπατά, μονάχη της τριγυρίζει

με τους αγνώστους δεν μιλά, μόν' θυμάται και δακρύζει...

τότε στα χρόνια τα παλιά, που 'κανε όνειρα πολλά

και χάθηκαν σε μια νυχτιά, κάπου, κάποτε, ξαφνικά..

τώρα τις μέρες προσπαθεί, τον χρόνο να σταματήσει

να τον ρωτήσει το γιατί, πίσω θέλει να γυρίσει...

μα κείνος αεικίνητος, την προσπερνά αδιάφορος

είναι μαθές ανίκητος, βιαστικός κι ανάγωγος...

τις νύχτες τις οδυνηρές, που οι σκέψεις ταξιδεύουν

στήνουν χορό οι πονηρές,την καρδιά μου την παιδεύουν...

καφές, τσιγάρο και ποτό, το μυαλό μου το θολώνουν

κι όμως δεν είναι αρκετό,αφού τα μάτια βουρκώνουν....Γ...Κ.....