Την άλλη μέρα η - αλήθεια όνομα δεν έχει; ας την πούμε Γλυκούλα - ξύπνησε το ίδιο αναποφάσιστη όπως είχε κοιμηθεί.. κουρασμένη, την είχε βρεί ο ύπνος...και δεν ξύπνησε. Την ξύπνησε το τηλέφωνο, την ώρα που κάθε πρωί ο τωρινός της σύντροφος συνήθιζε να της τηλεφωνεί...Απάντησε μ' ένα ναί και ένα χασμουρητό, που ο άλλος το εξέλαβε..σαν " Ωχ! πάλι εσύ...ή εσύ μου έλειπες"...βαριεστημένο και μαχμουρλίδικο...Έκανε πως δεν κατάλαβε και είπε.." Καλημέρα καλά είσαι;"..."Καλημέρα ..καλά..." η φωνή της όταν κάτι συνέβαινε έχανε τη ζεστασιά της..γινόταν μεταλλική..πρωί ήτανε ψύχρα, με το που τον ακούμπισε πάγωσε σύγκορμος. Κοντά ένα χρόνο τώρα ο " Γιώργος" είχε ασκηθεί με το που την άκουγε να διερμηνεύει την ψυχική της κατάσταση. Αλλά πάλι το μόνο που είπε ήταν " Χθες χάθηκες...δεν απαντούσες..Πού χάθηκες; ανησύχησα" ..."Μπά τίποτα μια βόλτα μέχρι τη θάλασσα...να ξεσκάσω"..και συνέχισε..".μου τηλεφώνησε ο Δημήτρης. Με θέλει πίσω...." . Ο Γιώργος εκτίμησε την ειλικρίνεια της και θύμωσε βουβά χωρίς να εκδηλωθεί...Ένα χρόνο μαζί της, τρόπος του λέγειν, από μακριά...Κάνοντας σούμα τις μέρες που ήταν κοντά της δεν μάζεψε περισσότερες από είκοσι...Τι να έλεγε...Μείνε μαζί μου; Η σύγκριση ήταν συντριπτικά σε βάρος του...Ο άλλος ήταν εκεί..τρία, πέντε λεπτά πιο πέρα...Είπε μόνο " Μόνη πήγες τη βόλτα στη θάλασσα χθές;" σε μια φανέρωση ζήλειας που τον ξάφνιασε...ποτέ του, έλεγε, δεν ζήλευε...και το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης της άλλης ήταν αυτονόητο για τη δική του κουλτούρα.." Συγγνώμη" ,ψέλλισε, " ήταν λάθος μου που ρώτησα"..."ένα μόνο σου λέω...Ξέρω ότι δεν μπορώ να σου δώσω, όσα σου προσφέρει ο Δημήτρης. Εσύ θ' αποφασίσεις τι θές...Είμαι υποχρεωμένος να το σεβαστώ...και να ξέρεις η αγκαλιά μου, η πόρτα της καρδιάς μου θα είναι πάντα ανοιχτή για σένα. Θα ήθελα να μείνω μόνος"...Και έμεινε μόνος να σκέφτεται τον σχεδόν ένα χρόνο που ήταν μαζί της..Με τον τρόπο που ήτανε. Την αξιοσύνη της.Την αεικίνητη παρουσία της. Τη απίστευτη διορατικότητα να προβλέπει και να προλαμβάνει τα θέλω του. Το ακούραστο πήγαινε έλα της. Μέχρι τη στιγμή που χαμογέλασε τρυφερά , όταν ο νους του πήγε στις πυτζάμες που του άρεσε να φοράει..Πυτζάμες έλεγε τη γύμνια της...Επειδή κάθε που τύχαινε να βρεθούνε και να μείνουν μαζί ήθελε παντα να κοιμάται δίπλα του ολογυμνη.΄Ολόγυμνος κι αυτός να τον ποτίζει η μυρωδιά της, να τον σκεπάζει, λυρικό πανί η ίδια, στο ταξίδι τους...Με φιλιά τύλιγαν τα κορμιά τους και ταξίδευαν...Την τελευταί φορά , πως του ήρθε, της είπε χωρίς λόγο σε στιγμή που δεν συνέτρεχε λόγος..." Κανείς δεν θα σε πάρει από μένα" σε μια έξαρση αγάπης και κτητικότητας που και πάλι δεν τον χαρακτήριζε...Σήκωσε το τηλέφωνο..."και τι του απάντησες του Δημήτρη;"..ρώτησε χωρίς γειά και .χωρις περιστροφές ..." Δεν απάντησα"..." Και πότε σκοπεύεις;"..."Δεν του όρισα χρόνο, μέρα, ώρα...θα σκεφτώ του είπα"..." Εντάξει...εμένα , όμως θα μου απάντήσεις τώρα...Σε θέλω και δεν θέλω να βασανίζομαι"...." Με θέλεις;...με θέλεις... το λές κάθε φορά που νοιώθεις ότι με χάνεις...Θυμάσαι να πεις μ' αγαπάς κάθε φορά που σε παίρνω χαμπάρι ν' αλοιθωρίζεις αλλού...Εγώ σ' αγαπάω, αλλα νοιώθω δεν είσαι ο άντρας που εγώ θέλω..Καμιά σιγουριά..Περιφέρεις τη συναισθηματική σου ανωριμότητα και με κάνεις να αισθάνομαι πως μπορει να σε χάσω από στιγμή σε στιγμή...Ενώ ο Δημήτρης..."...και ξέσπασε σ' ένα φωναχτό μονόλογο η Γλυκούλα..." Ο Δημήτρης, λέει , μ' αγαπάει ακόμη..και πέντε χρόνια πού ήταν;..και με θυμήθηκε τώρα;...Που μπορεί καμιά να μην του κάτσε ή κι αν του κάτσε να μην ήθελε μαζί του να ζήσει; και με θέλει επειδή μ' αγαπάει ή επειδή αποζητάει τη βολή του;..Εγώ θέλω με όποιον είμαι να είναι μαζί μου επειδή μ' αγαπάει..Όχι να θέλει να συζήσει για να έχει τζάμπα νοικοκυρά..κια μήπως ξέρω αν τον αγαπάω εγώ;..Και η εγγυήτητα, η συμβίωση μπορει να εγγυηθεί την ευτυχία;...Σ' ενα πέλαγος αβεβαιότητας βρέθηκα και έχω και σένα που θες απάντηση τώρα"..." Δεν με νοιάζει τι θα κάνεις με το Δημήτρη..εμένα πές μου μόνο..θες να είσαι μαζί μου; Τώρα.."" Τώρα;...Σ'αγαπάω κωλόπαιδο""Πουτανίτσα...""Πως με είπες;" " Θού Κύριε φυλακή τω στόματί μου"Κι έτσι ο Γιώργος έγινε Θ(ού) και κύριος ...που δεν ήτανε. ...ή ήτανε;.. Ποτέ της δεν ήτανε σίγουρη....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου