Αυτά τα Χριστούγεννα...περιμένω.....

Πόσο θά'θελα αυτά τα Χριστούγεννα 

να'ταν αλλιώς...

Να ξυπνήσω το πρωί

και να'ναι όλοι εδώ..

όπως παλιά.....

με χαμόγελα και αγκαλιές...

και το τραπέζι στρωμένο....

όπως τότε...

γεμάτο φαγητά και καλούδια...

και τα παιδιά γύρω του

να τιτιβίζουν με χαρά....

ευτυχία να νιώθω...

αγάπη ....ζεστασιά....

και οι αγκαλιές ορθάνοιχτες...

η δική μου.....η δική τους....

να κλειστούν μέσα....

να κλειστώ στη δική τους...

και να πω....

όνειρο ήταν...εφιάλτης κακός...

που με κράτησε χρόνια μακριά....

σαν την κοιμωμένη....

που ξύπνησε από ένα φιλί αγάπης....

αυτό το φιλί πότε θα ξυπνήσει εμένα;

πότε θα έρθει; πότε;

ίσως ποτέ.....

και η καρδιά μαραζώνει....

κοιμάται και πεθαίνει....

περιμένοντας εκείνο το φιλί...

άδικα.....