Έγινε το όνειρο βροχή!

Της Κυριακής το όνειρο

της αγκαλιάς σου στρώμα

με ξύπνησε η μοναξιά

και εσύ κοιμάσαι ακόμα...

Το όνειρο τ'αλλαργηνό

των αστεριών η λάμψη

με τύφλωσαν αγάπη μου

έχω για σένα κλάψει...

Στο στήθος μου έχω φωτιά

και στην καρδιά αγάπη

στα μάτια έχω δάκρια 

και στην ψυχή απάτη..

Είναι ο πόνος μαχαιριά

και το νερό φαρμάκι

εσύ νομίζεις μάτια μου

δεν σφάζει το μπαμπάκι...

Το τέλος μας είναι κοντά 

το βλέπω και το νιώθω

κάθε σου ψέμα μια πληγή

είπες δεν θα σε προδώσω..

Σαν το πουλάκι πέταξες

φωλιές άλλες  να χτίσεις

και άλλες αγκαλιές

με πίκρα να ποτίσεις...

Έγινε το όνειρο βροχή

η αγκαλιά σου χώμα

και η δική μου μοναξιά

μοναδικό μου στρώμα...