Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Θα σβήσω την αγάπη μου!!!!

Της ψυχής μου μια γωνία,ζητάς να ξαποστάσεις

της ζωής σου την ανία,για λίγο να ξεχάσεις.

Να σου σερβίρω θες καφέ, πικρό σαν την ζωή σου

ένα ποτήρι με κρασί, ν'αντέξει η ψυχή σου...


                ΡΕΦΡ....

Μα δεν είμαι γω καράβι,μήτε τρένο η καρδιά
καφενείο να κερνάει,σαν θα πέφτει η νυχτιά...(δις)...

Επισκέπτης θες να είσαι,στην δική μου την ζωή
πάντα να 'ρχεσαι, να φεύγεις, λύση είχες την φυγή.
Την ζωή σου θες να κάνεις,να περνάς εσύ καλά
κι αν καρδιές πληγώνεις, λες πως δεν σε αφορά...

Γι'αυτό άλλαξε πορεία,ψάξε γι' άλλονε σταθμό
η δική μας ιστορία,δεν έχει προορισμό.
Μην νομίζεις πως θα κλάψω,ή θα στεναχωρηθώ
της ζωής μου το τιμόνι,ξέρω πάντα να κρατώ...

Σβήνω τα φώτα του σταθμού,η ώρα περασμένη
σαν ξημερώσει θα φανεί,αν είμαι πληγωμένη.
Θα σβήσω την αγάπη μου,δεν μου άξιζες εσύ
ότι ήσουν ένα λάθος,το έμαθε  η ψυχή...Γ...Κ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου