-Μην με κρίνεις φίλε.... δεν ξέρεις τι σταυρό κουβαλάω... κέρασε με όμως ένα ποτηράκι κρασί και θα σου πω...α!!! να'σαι καλά φίλε...και τώρα άκου...πίστεψα σε μια γυναίκα και την αγάπησα..ήταν όμως η καταστροφή μου...έχεις πέσει φίλε εσύ ποτέ χαμηλά για κανέναν; έχεις αγαπήσει; μην μου πεις ναι...δεν θα σε πιστέψω...όποιος αγαπάει και μάλιστα αληθινά πέφτει πολύ χαμηλά, όταν αυτός ή αυτή που αγαπάς δεν σε αγαπά και σε φλομώνει στο ψέμα από συμφέρον..όταν εκμεταλλεύεται την αγάπη σου...μην με κρίνεις φίλε...για να με κρίνεις πρέπει να μπεις στην θέση μου...
Άκου λοιπόν φίλε...την αγάπησα την "κυρία" ..την αγάπησα πολύ.. έκανα τις μεγαλύτερες θυσίες για εκείνη...και για την μάνα της...ααα!!δεν σου είπα φίλε...έχει και μια μάνα..το σπίτι της καλυβάκι...καλύτερο το τσαντίρι των γύφτων από το σπίτι της..κι όμως φίλε...το στόλισα..το περιποιήθηκα..γέμισα το ψυγείο τους..λάδωσε που λένε το εντεράκι τους...και όλα αυτά γιατί βρε φίλε; επειδή την αγάπησα σου λέω...βαθιά...αληθινά...αντρίκια..μην με κοιτάς έτσι...μην δείχνεις απορία...μην με πεις ηλίθιο...οι ηλίθιοι δεν ξέρουν από αισθήματα..δεν αγαπάνε..δεν νοιάζονται...εκείνη ναι βρε φίλε...ήταν και ηλίθια και αχάριστη και ψεύτικη...
Έλα...κέρασε ακόμα ένα..στέγνωσε το λαρύγγι μου φιλαράκι ...με πνίγει ο κόμπος που έχω εδώ να ..στο λαιμό...από την αχαριστία μερικών ανθρώπων...με πνίγει..καταλαβαίνεις; με πνίγει όμως και το παράπονο φίλε...για κείνη εγώ καταστράφηκα...εγώ έτρεχα να μην της λείψει τίποτα..ούτε στην μάνα της...την λυπόμουν την γριούλα ρε φίλε..μια ανήμπορη γριούλα...που εκείνη την παρατούσε για να τρέχει δεξιά και αριστερά...και την αγάπησα εγώ ο ηλίθιος που λες...γιατί ναι... εδώ πάει το ηλίθιος φίλε..
Έβλεπα τα σημάδια εξ' αρχής...πως δεν ήταν για μένα..αλλά εθελοτυφλούσα φίλε..έλεγα πως με την αγάπη μου και την καλοσύνη μου θα την αλλάξω..θα την κάνω ΚΥΡΙΑ να καμαρώνει και εκείνη και ο κόσμος...αλλά αυτή φίλε έπαιζε διπλό παιχνίδι...ψαχνότανε συγχρόνως και για άλλους...τώρα να δεις πως ψάχνετε φίλε..τώρα να δεις...έλα κέρασε ένα ακόμα..έχω πολλά να σου πω..αλλά σε παρακαλώ ρε φίλε μην με κοιτάς έτσι σαν να με κρίνεις...άκου πρώτα ..μετά πες ότι θες...αλλά ότι και να πεις τώρα είναι αργά...
Ντρέπομαι φίλε..ντρέπομαι..και ξέρεις τι ντρέπομαι πιο πολύ; τα παιδιά μου...δεν πάω ρε φίλε στα παιδιά μου...τα εγκατέλειψα για χάρη της...μάζευα κουκί-κουκί τα χρήματα για τα γεράματα μου..τώρα δεν έχω τίποτα..πως να πάω στα παιδιά μου και να ζητήσω ένα πιάτο φαί; εε; πες μου...ότι και να πεις δίκιο θα'χεις...
Που λες το λοιπόν φιλαράκι, εκείνη με κατέστρεψε..εγώ όμως την αγαπάω ακόμα..πες με τρελό..πες με παλαβό...μα έτσι είναι...και τελειώνει και το κρασί ρε φίλε γρήγορα..και εγώ δεν μπορώ να καταπιώ...πνίγομαι φίλε πνίγομαι...το κρασί με βοηθάει να πνίξω εκείνο που με πνίγει..και δεν πνίγεται φίλε...δεν πνίγεται..έτσι μπράβο...άλλο ένα ποτηράκι είναι ότι χρειάζομαι..σ'ευχαριστώ φίλε...
Που λες είναι πιο δυνατό...δεν πνίγεται το άτιμο..ξέρεις τι είναι φίλε να δίνεις ότι έχεις και δεν έχεις και εκείνη να σου ζητάει συνεχώς; και εγώ να τρέχω να εκπληρώσω τις επιθυμίες της; και στο τέλος φίλε δεν άντεξα...όταν τελείωσαν τα λεφτά με πέταξε φίλε..μπροστά στα μάτια μου ερωτοτροπούσε φίλε..
και μ'έκανε κομμάτια..και όταν γκρίνιαζα για λίγη προσοχή φίλε, εκείνη μου πετούσε ένα "μωρό μου σ'αγαπώ" ..ένα "μωρό μου σε λατρεύω".."εσένα θέλω μόνο" και με έκανε λιώμα...και κατάπινα φίλε τα πάντα..προσβολές..αδιαφορία...τα κόρτε της..τα πάντα...και γυρνούσα πίσω σαν το δαρμένο σκυλί..
Έχεις δει φίλε δαρμένο σκυλί; να δεις πως υποφέρει; πως σε κοιτάει στα μάτια λυπημένο και με παράπονα και να σου σκίζεται η ψυχή; αυτό ήμουν εγώ φίλε...και όμως δεν με λυπήθηκε φίλε..δεν νοιάστηκε..
Όταν κατάφερα να φύγω φίλε από κοντά της , αφού της είπα λόγια σκληρά μπας και την συγκινήσω..μπας και την κάνω να καταλάβει, εκείνη με κατηγόρησε και από πάνω..την αγαπάω φίλε..την αγαπάω..υποφέρω μακριά της..δοκίμασα να πάω με άλλες γυναίκες..πιο όμορφες από εκείνη..μα δεν μπορούσα φίλε...δεν μπορούσα...ερχόταν στην σκέψη μου εκείνη...ερχόταν στα μάτια μου μπροστά...μάγια φίλε, μου έχει κάνει..μάγια..
Όχι φίλε μην πεις τίποτα..μόνο κέρνα ένα ακόμα...μην με πεις ανόητο και βλάκα...όσοι αγαπάνε θυσιάζονται φίλε..ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ για τον άνθρωπο τους...περνάνε βουνά...θάλασσες..ποτάμια..γκρεμούς...κάνουν τα πάντα...όσοι δεν τα κάνουν πάει να πει πως δεν αγάπησαν φίλε...άκου με που σου λέω...ΔΕΝ Α ΓΑ ΠΗ ΣΑΝ...δεν ένιωσαν και ούτε είναι ικανοί να νιώσουν αγάπη...τους λυπάμαι αυτούς φίλε ...τους λυπάμαι..γι'αυτό σου λέω...εμένα μην με λυπάσαι..εγώ αγάπησα..ένιωσα...και ας καταστράφηκα...
Μην με κρίνεις σου λέω..μην με κρίνεις..όχι γιατί αγάπησα αληθινά τουλάχιστον...αν με κρίνεις και γι'αυτό πάει να πει πως δεν είσαι άνθρωπος με αισθήματα...θα πει πως μοιάζεις της Σούλας φίλε...γιατί Σούλα την λένε φίλε..δεν θυμάμαι αν στο είπα..
Η Σούλα που λες φίλε τώρα ψάχνει τα νέα θύματα της..αυτά που θα της πληρώνουν και τα τσιγάρα της...όπως έκανα εγώ για κείνη...και σίγουρα φίλε μόλις τα φάει από τον επόμενο, θα πάει παρακάτω και θα ψάξει για νέο θύμα...δεν θα νιώσει καμιά τύψη...εγώ μόνο θα νιώθω φίλε..ΕΓΩ...και μίσος και αγάπη μαζί...άσχημο πράγμα αυτό φίλε...διχασμένος ανάμεσα στο μίσος και στην αγάπη...
Φίλε κέρνα ένα τελευταίο...έτσι να καταπιώ λίγη ακόμα πίκρα..να με βοηθήσει να την καταπιώ αυτή την πίκρα...ο θεός να σ'έχει καλά φίλε...και που'σαι φίλε! μακριά από τέτοιες γυναίκες..μακριά από τέτοιους ανθρώπους...σου ρουφάνε το αίμα σαν τις βδέλλες...πίστεψε με...
-Από τότε όποτε δω μεθυσμένο στον δρόμο δεν κρίνω...μόνο λυπάμαι και λέω, ποιος ξέρει τι Γολγοθά ανεβαίνει και αυτός...τι σταυρό κουβαλάει..απλά βάζω με τρόπο ένα τάλιρο στο χέρι του να πάει να πιεί ένα ποτηράκι..μπας και καταφέρει να πνίξει και εκείνος τον καημό του..και δεν κρίνω ποτέ...γιατί θυμάμαι τα λόγια του Γιάννη..."μην με κρίνεις φίλε...δεν ξέρεις"....Γ...Κ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου